Yoga in een sportschool, rijmt dat?
Yoga in een sportschool, rijmt dat?
Ik was gevraagd om een yogales over te nemen van een collegavriendin.
Ik heb haar leren kennen in een yogacentrum waar we beiden les gaven.
We hadden meteen een klik en ook al geef ik geen les meer in dat centrum, wij hebben nog steeds contact en ontmoeten elkaar af en toe.
De les die ik van haar overnam, was in een sportschool. En waar ik ter plekke achter kwam, een hippe trendy sportschool ook nog.
Nu moet je weten dat ik al jaren yogales geef, maar dat het me nog nooit heeft getrokken om op een sportschool yogales te geven.
Yoga is, in essentie, als je het mij vraagt, eigenlijk stilzitten in lotushouding met een stille geest, of te wel yogas citta vrtta nirodhah, zoals je in de yoga-sutra’s van Patanjali kunt lezen. Zoals je vast wel eens yogi’s in meditatieve staat hebt zien zitten.
En dat laatste staat ver weg van wat je in een sportschool doet.
Toch is yoga in de sportschool helemaal van deze tijd.
Wij westerlingen zijn zo druk bezig met allerlei ballen in de lucht te houden, dat we vergeten zijn te voelen en onze mind overloopt. We hebben behoefte aan rust. Alleen het punt is, als we stil worden, komt er ineens van alles op ons af. Dan merken we ineens pas goed hoe onrustig we eigenlijk zijn, wat er allemaal in ons speelt. Er kan zelfs een paniekgevoel opkomen. En dan is het een uitdaging om te blijven kijken en luisteren naar wat zich aandient, zonder oordeel, ook nog eens.
Stilzitten is dan, naast het lichamelijke ongemak, voor veel mensen een brug te ver.
Bewegen en bezig zijn is voor veel mensen nodig om niet in een te grote overweldigende onrust te komen. Sporten en fitness is dan een bezigheid die ons uit ons hoofd haalt en het lichaam weer doet voelen.
Toch zijn er steeds meer mensen, die niet alleen met het lichaam bezig willen zijn en beseffen dat we meer zijn dan ons lichaam.
Laten we daarom hatha yoga doen! Fysieke yoga beoefenen.
Yoga beoefenen door fysiek bezig te zijn, is dan een oplossing.
Nu zijn er talloze vormen en stijlen om yoga te beoefenen ontstaan. En er komen er steeds meer bij. Zo las ik laatst dat face yoga een serieuze, nieuwe vorm van yoga is.
Je kunt ook Poweryoga doen, een vrij fysieke vorm, die ik zelf 3,5 jaar heb beoefend, waarbij je behoorlijk kunt gaan zweten. Later kwam ik in contact met Kashmiryoga, deze vorm zit totaal aan de andere kant van het spectrum en biedt mij wel wat ik onder yoga versta.
Yoga beoefenen houdt voor mij in dat je wel lichamelijke oefeningen doet, maar met aandacht. En dat de beweging rustig, aandachtig wordt uitgevoerd. In een traag tempo, zodat je kunt volgen wat er zich afspeelt in jou. Er is geen einddoel, alleen een weg die je gaat. Op dit moment. En ook heel kleine en subtiele bewegingen kunnen je flexibeler, gevoeliger, evenwichtiger en aandachtiger maken. Je bewustzijn groeit. Je leert steeds beter onderscheid te maken tussen spanning, overbodige spanning en ontspanning. Je leert je grenzen kennen en tegelijkertijd creëer je steeds meer ruimte. En dit alles zowel op lichamelijk, als geestelijk gebied, als in het ademen. Je kunt steeds meer loslaten, je aandacht erbij houden en doorzien. Je voelt je meer gecentreerd en wordt rustiger en je gaat je steeds vrijer voelen. Je leert samen te werken met je lichaam. Je leert door middel van het lichaam te observeren, dat op zichzelf een intelligent instrument is, te weten hoe het met je gaat. Uiteindelijk zie je welke identificaties je maakt. Dat je het lichaam niet bent, maar slechts gebruikt in dit leven. Je leert jezelf kennen, door jezelf te observeren.
Dat is wat ik graag meegeef in een les.
En ik heb altijd gedacht dat mijn lessen niet te rijmen vielen met de activiteiten in een sportschool.
Maar niets is minder waar, blijkt uit de volgende reactie die ik kreeg na de les:
“Het was een heerlijke les. Ik voel dat ik fysiek bezig ben geweest en tegelijkertijd was het een uur lang meditatief.”
En of ik bereid ben vaker in te vallen.
Ja natuurlijk!