Gedachtekracht
“Je creeert je eigen werkelijkheid”, is een uitspraak, die, of je die nu wel of niet gelooft, iedereen wel eens heeft gehoord.
En creëren gebeurt door de gedachten die je hebt. Energie volgt de gedachten. En wil je wat je meemaakt in je leven veranderen? Verander dan je gedachten. Dit is simpeler gezegd dan gedaan natuurlijk. Het vereist bewustzijn. En je hebt moed nodig om je gedachten te onderzoeken. Eerlijk zijn naar jezelf is belangrijk. Commitment en doorzettingsvermogen zijn nodig om keer op keer weer te zien hoe en waardoor je zelf creëert. Bovendien is begrip nodig over de wet van aantrekking.
Nou goed, dit ga ik niet uitgebreid uitmeten in dit bericht. Nu wil ik je alleen vertellen hoe het voor mij op een goed moment simpel heel helder werd, dat gedachten echt power hebben om te manifesteren.
Ik kreeg, jaren geleden alweer, aan het eind van het jaar een tegoedbon van mijn toenmalige werkgever. Zo’n bon waarmee je op internet op een bepaalde site je eigen cadeau kunt uitzoeken. Altijd leuk en ik besloot eens iets te kiezen dat ik leuk vond maar niet zo snel zelf zou kopen. Een echt cadeau dus. Mijn keuze viel op de parelmoersieraden die aangeboden werden. Erg mooi! Een halsketting van parelmoer of nee, toch die armband? Ik kon niet kiezen. Allebei was niet mogelijk voor het bedrag dat de bon waard was. Ik moest een keuze maken. Maar ik met mijn weegschaal- ascendant bleef maar wikken en wegen en vroeg me af waar ik nou het meest blij mee zou zijn. Wilde ik nou die armband of toch die halsketting? Ik wilde er niet te lang mee bezig zijn en gaf mezelf een paar dagen om dan uiteindelijk de beslissing te nemen. Tijdens deze dagen was ik in gedachten intensief met de parelmoersieraden bezig elke seconde, zodra dat kon.
En na een dag of 3 liep ik van de plek waar ik mijn fiets had gestald bij het station, naar het perron toe, om de trein te pakken naar mijn werk. Nou deed ik dat in die tijd dagelijks, dus tot zover geen verrassing. Maar die dag zag ik op die korte route iets wonderbaarlijks liggen aan de kant van het pad. Het was warempel een parelmoerarmband! Ik was helemaal flabbergasted. Zag ik dat werkelijk liggen? Zomaar hier aan de kant van dit pad in de vroege morgen? Ik paste de armband. Wauw! ...Ik dacht en kreeg...
Ik besloot de armband terug te leggen. Deze was niet van mij en tenslotte zou ik zelf zoiets moois ook graag weer terug willen vinden als ik het verloren had. Nee, ik nam de armband niet mee, maar ik wist nu zeker wat ik ging bestellen. En tot op de dag van vandaag heb ik daar geen spijt van ;)
Een andere situatie betrof de fietsen in een gemeenschappelijk fietsenhok, waar ik, ook alweer jaren geleden, gebruik van maakte. In dat hok stonden veel fietsen, waarvan een aantal niet gebruikt werden. De woningbouwvereniging vond het op een goed moment tijd eens de overtollige fietsen op te ruimen. We kregen als gebruikers netjes een brief met de mededeling dat fietsen die kapot waren of niet meer gebruikt werden, verwijderd moesten worden voor een bepaalde datum.
Voor mij was het een stimulans om inderdaad eens fietsen van de hand te doen. Er stonden zeker onder mijn verantwoordelijkheid twee kinderfietsen die weg konden en twee fietsen voor volwassenen, die hun beste tijd wel gehad hadden.
Ik stond voor de uitdaging de fietsen binnen afzienbare tijd uit het hok te krijgen.
Nu kun je denken, dan dump je ze toch gewoon op straat of geeft ze mee aan de kringloop ofzo? Maar ik gunde de fietsen nog een tweede leven en deed mijn best een goede plek te vinden. Ik herhaalde in mezelf dat ik alle fietsen snel kwijt moest en was daar een week lang intensief mee bezig. Ook nu weer, was mijn focus als het even kon erop gericht dat de fietsen weg moesten. En het werkte! Een collega bleek geïnteresseerd te zijn in één van de kinderfietsen en kwam die al snel ophalen. Hoe ik de overige fietsen kwijt raakte, weet ik niet meer, maar ik was content met de resultaten.
Tot het moment dat mijn zoon thuis kwam nadat hij met een vriend naar de bioscoop was geweest. Hij kwam lopend uit de stad terug....ja inderdaad, zijn fiets was ook weg! Ik realiseerde me toen pas goed wat ik al een week lang intensief had gedacht!